Η παρακάτω πρόταση δεν διεκδικεί το αλάνθαστο. Τίθεται στην κρίση σας και χρειάζεται τις απόψεις σας για να εμπλουτιστεί και να βελτιωθεί.
Για μια αληθινή δημοκρατία
Θεσμοθέτηση διαδικασιών άμεσης δημοκρατίας. Λαϊκά συμβούλια στις γειτονιές και εργατικά συμβούλια στις μεγάλες επιχειρήσεις. Δημοψηφίσματα για όλα τα μεγάλα θέματα, όπως: συμμετοχή ή μη σε υπερεθνικούς οργανισμούς, συνταγματικές αλλαγές, εθνικά θέματα.
Αλλαγή του τρόπου εκλογής των βουλευτών, στην κατεύθυνση απαλλαγής από την κομματοκρατία. Οι βουλευτές να εκλέγονται ως εξής: ένα τρίτο (100) από τα ψηφοδέλτια των κομμάτων, ένα τρίτο από ενιαία λίστα (οριζόντια εκλογή) με δυνατότητα συμμετοχής ατόμων που δεν εντάσσονται σε κόμματα, ένα τρίτο από άλλες συλλογικότητες (συνδικαλιστικά σωματεία, θεματικές οργανώσεις κλπ). Οι υποψήφιοι βουλευτές -κομματικοί και μη- να έχουν πρώτ' απ' όλα την έγκριση των λαϊκών και εργατικών συμβουλίων, της λαϊκής βάσης που θα εκπροσωπήσουν - όχι των κομμάτων.
Αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της βουλής. Ο πρωθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο να προέρχονται αναγκαστικά από τους εκλεγμένους βουλευτές και να εκλέγονται από αυτούς με αυξημένη πλειοψηφία (180 ψήφοι). Ανακλητότητα τόσο των βουλευτών όσο και των υπουργών. Κατάργηση βουλευτικής ασυλίας. Όχι πάνω από 2 θητείες στη βουλή.
Απαγόρευση πολυδάπανων προεκλογικών εκστρατειών σε κόμματα και μεμονωμένους υποψηφίους. Οι υποψήφιοι θα προβάλλουν τις θέσεις τους αποκλειστικά με μέσα που θα τους παρέχονται από το κράτος.
Εκδημοκρατισμός της λειτουργίας των κομμάτων. Τα κόμματα πρέπει να είναι φορείς ιδεών και εκφραστές της κοινωνίας και όχι κλειστών διαπλεκόμενων συμφερόντων. Ανοιχτές διαδικασίες - εκλογή ηγεσιών και κομματικών οργάνων από οποιονδήποτε επιθυμεί να συμμετέχει, όχι μόνο από τα μέλη.
Αληθινή ελευθεροτυπία. Τα ΜΜΕ να ελέγχονται από το λαϊκά συμβούλια και μαζικούς φορείς, όχι από επιχειρηματίες.
Δημοκρατία στους τόπους δουλειάς. Συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη αποφάσεων για τους στόχους και τη λειτουργία της επιχείρησης (είτε πρόκειται για δημόσια είτε για ιδιωτική). Καμιά απόλυση χωρίς την έγκριση του συμβουλίου εργαζομένων. Προσλήψεις με διαφάνεια και αντικειμενικά κριτήρια.
Τα σώματα ασφαλείας (αστυνομία, πυροσβεστική, λιμενικό) να τεθούν υπό τις διαταγές των τοπικών λαϊκών συμβουλίων και να επανδρωθούν κατά το ήμισυ από εφέδρους. Κατάργηση των ΜΑΤ και όποιων ομάδων έχουν ως αποκλειστικό στόχο την καταστολή των κοινωνικών διεκδικήσεων.
Εθνική ανεξαρτησία. Άμεση κατάργηση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου. Έξοδος από το ΝΑΤΟ. Επανεξέταση και δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή ή όχι της χώρας στην Ε.Ε. και το ευρώ.
Για μια αληθινή δημοκρατία
Θεσμοθέτηση διαδικασιών άμεσης δημοκρατίας. Λαϊκά συμβούλια στις γειτονιές και εργατικά συμβούλια στις μεγάλες επιχειρήσεις. Δημοψηφίσματα για όλα τα μεγάλα θέματα, όπως: συμμετοχή ή μη σε υπερεθνικούς οργανισμούς, συνταγματικές αλλαγές, εθνικά θέματα.
Αλλαγή του τρόπου εκλογής των βουλευτών, στην κατεύθυνση απαλλαγής από την κομματοκρατία. Οι βουλευτές να εκλέγονται ως εξής: ένα τρίτο (100) από τα ψηφοδέλτια των κομμάτων, ένα τρίτο από ενιαία λίστα (οριζόντια εκλογή) με δυνατότητα συμμετοχής ατόμων που δεν εντάσσονται σε κόμματα, ένα τρίτο από άλλες συλλογικότητες (συνδικαλιστικά σωματεία, θεματικές οργανώσεις κλπ). Οι υποψήφιοι βουλευτές -κομματικοί και μη- να έχουν πρώτ' απ' όλα την έγκριση των λαϊκών και εργατικών συμβουλίων, της λαϊκής βάσης που θα εκπροσωπήσουν - όχι των κομμάτων.
Αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της βουλής. Ο πρωθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο να προέρχονται αναγκαστικά από τους εκλεγμένους βουλευτές και να εκλέγονται από αυτούς με αυξημένη πλειοψηφία (180 ψήφοι). Ανακλητότητα τόσο των βουλευτών όσο και των υπουργών. Κατάργηση βουλευτικής ασυλίας. Όχι πάνω από 2 θητείες στη βουλή.
Απαγόρευση πολυδάπανων προεκλογικών εκστρατειών σε κόμματα και μεμονωμένους υποψηφίους. Οι υποψήφιοι θα προβάλλουν τις θέσεις τους αποκλειστικά με μέσα που θα τους παρέχονται από το κράτος.
Εκδημοκρατισμός της λειτουργίας των κομμάτων. Τα κόμματα πρέπει να είναι φορείς ιδεών και εκφραστές της κοινωνίας και όχι κλειστών διαπλεκόμενων συμφερόντων. Ανοιχτές διαδικασίες - εκλογή ηγεσιών και κομματικών οργάνων από οποιονδήποτε επιθυμεί να συμμετέχει, όχι μόνο από τα μέλη.
Αληθινή ελευθεροτυπία. Τα ΜΜΕ να ελέγχονται από το λαϊκά συμβούλια και μαζικούς φορείς, όχι από επιχειρηματίες.
Δημοκρατία στους τόπους δουλειάς. Συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη αποφάσεων για τους στόχους και τη λειτουργία της επιχείρησης (είτε πρόκειται για δημόσια είτε για ιδιωτική). Καμιά απόλυση χωρίς την έγκριση του συμβουλίου εργαζομένων. Προσλήψεις με διαφάνεια και αντικειμενικά κριτήρια.
Τα σώματα ασφαλείας (αστυνομία, πυροσβεστική, λιμενικό) να τεθούν υπό τις διαταγές των τοπικών λαϊκών συμβουλίων και να επανδρωθούν κατά το ήμισυ από εφέδρους. Κατάργηση των ΜΑΤ και όποιων ομάδων έχουν ως αποκλειστικό στόχο την καταστολή των κοινωνικών διεκδικήσεων.
Εθνική ανεξαρτησία. Άμεση κατάργηση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου. Έξοδος από το ΝΑΤΟ. Επανεξέταση και δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή ή όχι της χώρας στην Ε.Ε. και το ευρώ.
Τα παρακάτω σχόλια είχα ανέβει στο προηγ. ιστολόγιο:
- :) τρομερό!!!!!
- 1 Ιουνίου 2011 4:39 π.μ.
- ΙΩΑΝΝΑ είπε...
- Το μόνο που έχω να πω Δημήτρη είναι ότι,για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται να αλλάξουμε τους εαυτούς μας,τη νοοτροπία μας. για το βόλεμα,το ρουσφετακι,το βουλευτή μας - τοπικό παράγοντα,που θα λύνει και θα δένει,το φακελάκι στο γιατρό,το διπλοπαρκάρισμα,που το θεωρούμε φυσιολογικό κλπ....Αν δεν αλλάξουμε και δεν γίνουμε Υπεύθυνοι Πολίτες,όχι απλώς Ενεργοί,ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ή τουλάχιστον θα πάμε με πιο αργά βήματα. Γιατί μάλλον θα συμφωνήσω μαζί σου για το επίπεδο Δημοκρατίας που προτείνεις,αλλά....είναι εφικτό σήμερα;!
- 1 Ιουνίου 2011 6:41 π.μ.
- dima makris είπε...
- Εφικτό είναι ό,τι κατακτάμε. Ό,τι κατορθώνουμε. Προσωπικά, δεν θεωρώ τη δημοκρατία πανάκεια. Το να αποφασίζει ο Λαός, αν δεν έχει την ωριμότητα να το κάνει, μπορεί να σημαίνει και την αυτοκαταστροφή του. Αλλά δεν έχω κάτι καλύτερο να προτείνω. Στο κάτω-κάτω, καλύτερα να παίρνουμε μόνοι μας τις λάθος αποφάσεις, παρά να μας τις επιβάλλουν ανέντιμοι, ανίκανοι και ανάλγητοι ηγετίσκοι. Τελικά, καμιά εξέγερση δεν μπορεί να πετύχει, αν δεν ανατρέψει πρώτα τον παλιό εαυτό μας. Αν δεν ξεκινήσει από μέσα μας.
- 1 Ιουνίου 2011 3:08 μ.μ.
- Ανώνυμος είπε...
- Πιστεύω πως είναι εφικτό και μάλιστα λειτουργικό. Είναι εφικτό όσο περνά από τη διατύπωση στην πράξη. Νομίζω πως στη βάση αυτή, σε κάποια τουλάχιστον ζητήματα, μπορούμε και τώρα να αρχίσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου