Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Μέθοδοι Σκέψης (3), από Κώστα Α.

Οποιοσδήποτε θέλει να γνωρίσει ένα φαινόμενο, δε μπορεί παρά να έρθει σ’ επαφή μ’ αυτό, δηλαδή χρειάζεται να το ζήσει και ν’ ασχοληθεί στην πράξη μ’ αυτό, μέσα στον ίδιο το χώρο του φαινομένου αυτού... Αν κάποιος θέλει ν’ αποκτήσει γνώσεις, πρέπει να πάρει μέρος στο γίγνεσθαι που μετασχηματίζει την πραγματικότητα. Αν θέλει να γνωρίσει τη γεύση ενός αχλαδιού, πρέπει να το μετασχηματίσει, τρώγοντάς το... Αν θέλει να γνωρίσει τη θεωρία και τις μεθόδους της επανάστασης, πρέπει να πάρει μέρος στην επανάσταση. ¨Ολες οι αυθεντικές γνώσεις προέρχονται από την άμεση εμπειρία.


Η γνώση αρχίζει με την πράξη. Όταν κάποιος έχει αποκτήσει με την πράξη θεωρητικές γνώσεις, πρέπει να ξαναγυρίσει πάλι στην πράξη. Ο ενεργητικός ρόλος της γνώσης δεν εκφράζεται μονάχα με το ενεργητικό άλμα από την αισθητηριακή γνώση στην ορθολογιστική γνώση (βλ. Μέθοδοι Σκέψης 2), αλλά κι από το άλμα από την ορθολογιστική γνώση στην επαναστατική πράξη: κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Ο καθένας μπορεί να καταλάβει οτι για να επιχειρήσουμε οτιδήποτε, θα έχουμε επιτυχία μόνο αν κατανοούμε τους νόμους που το διέπουν, αν μάθουμε πως να το πραγματοποιούμε και δε θα μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό παρά μόνο αν κατανοήσουμε τις συνθήκες, το χαρακτήρα και τις σχέσεις του με τα άλλα πράγματα.


Αν θέλει κανείς να έχει επιτυχίες στη δουλειά του, δηλαδή να φτάσει στα επιθυμητά αποτελέσματα, είναι απαραίτητο να εναρμονίσει τις ιδέες του με τους νόμους του αντικειμενικού εξωτερικού κόσμου. Στην αντίθετη περίπτωση θα αποτύχει στην πράξη. Όταν αποτυχαίνουμε, διδασκόμαστε από τις ίδιες τις αποτυχίες μας, τροποποιούμε τις ιδέες μας και τις εναρμονίζουμε με τους νόμους του εξωτερικού κόσμου. Τότε μπορεί να μετατρέψουμε την ήττα σε νίκη. Ακριβώς αυτή η αλήθεια εκφράζεται στα γνωμικά: «η αποτυχία είναι η μητέρα της επιτυχίας», και «κάθε αποτυχία μας κάνει σοφώτερους».


Δεν υπάρχει πιο βολικό πράγμα στον κόσμο από την ιδεαλιστική και μεταφυσική στάση, γιατί αυτή επιτρέπει στον καθένα να λέει ό,τι θέλει, χωρίς να παίρνει υπόψη του την αντικειμενική πραγματικότητα και χωρίς να υποβάλει τα λεγόμενά του στον έλεγχό της. Αντίθετα, ο υλισμός κι η διαλεκτική απαιτούν προσπάθειες. Μας λένε να στηριζόμαστε στην αντικειμενική πραγματικότητα και να υποβάλλουμε τα πάντα στον έλεγχό της. Αν δεν το κάνουμε αυτό, κινδυνεύουμε να γλυστρήσουμε στον ιδεαλισμό και τη μεταφυσική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου